Kakemonsteret

Dinna dagen her bestemte eg meg for å bruke heime, for å bake brød, og tja jammen om eg bestemte meg for å lage ei kake og!
Mens brøda heva, så fekk eg slengt sammen litt egg, og litt sånn sukker og sånne andre ting som er normalt å ha i ei kake, ditta her skulle bli ei suksess! Alt såg ut til å gå bra, den blei større, og jammen såg det ut til at eg hadde fått den jamnt ut i langpanna. Mmm hærlig lukt! Så skulle glasuren lagast, joda det gjekk no greitt, men den smakte no ikkje så godt, men men det skulle no botnen ta igjen for. Kaka vart ferdig, og den kjentes utrulig bra ut på konsistens. Eg greidde nesten ikkje vente til at den vart avkjølt. Omsider vart kaka avkjølt, og kaka vart sprøare og sprøare, nesten som eit flatbrød. Berre enda større, brunare og hardare. Nei og nei, Marita Runde hadde greidd det igjen, bake ei kake som ingen kunne ete! Eg prøvde no, men det kjentes ut som om eg tygde på noko tørt noko som eg aldri vil smake igjen! Så da fant eg ut at eg skulle leike med maten, du kan no sjå resultatet på biletet.
Neste prosjekt: støvsuge heile hybelen for tørre, harde og stikkande kakesmula!!