Beethoven

I dag var det rett og slett på tide å sjå ein koselig film. Så da falt faktisk valget på Beethoven, ja ein skikkelig god slager frå eg var liten, og det er den forresten enda - ein slager!
Må jammen sei at eg kjenne meg igjen i dinna filmen, det å ha eit kjæledyr som irritera deg nåkke så inne i granskogen nokre tider, og av og til faktisk så masse at du har lyst å dusje dyret, siden det egentlig ikkje skulle være så voldsomt gla i vatn...
Men når det oppstår blikkkontakt mellom deg og dyret, ein connection, så ser du ikkje anna enn kjærlighet og takknemmlighet i augene, og du greie rett og slett ikkje å være sint lenger, det enda faktisk berre opp med at du gir han mat, slik at han blir tjukk, trøstespising frå dyret si side, men jammen er det terapi for begge parta om du har kallt han "dumme hankatt" eller trua med "du skulle jammen vore kastrert"...
Og når ramme alvoret skjer, da familiefaren må kjøre Beethoven til veterinæren for å avlive han, jo da skal eg fortelle deg at tårene trilla nedover kinnet på meg, eg grein! Off, Beethoven er jo like trist som Titanic, bare det at filmen inneholde litt meir slim og håravfalll!!
Og på dinna filmen her er det anbefalt aldersgrense 11 år? Nei og nei, eg syns det e for sterke scene i filmen til å seie 11 år, heller 16.
Nei, eg ville ikkje likt å vore kjæledyret til nokon som skulle avlive kjæledyret sitt, ville du?