pis

I dag vakna eg lenge før klokka ringte, heile 8 minutt før! Men eg tok og stilte vekkarklokka lengre inn i framtida og la meg ned for å kvile litt til. Eg vakna igjen litt seinare. Tørst. I går var eg så rastlaus, i dag var eg berre tørst.
Eg gler meg so til eg skal til Stavanger!! Eg fekk svar på jobbsøknaden at eg sto som nummer 4 på lista, så eg fekk ikkje den jobben eg søkte på. Men det gjer ingenting, då får eg berre ein anna jobb. Eg har ganske fred på ditta her. Inga uro i kroppen, berre fred. Og det er bra!
Siste veka i august tenker eg å reise nedover. Pappa skal være privat sjåføren min nedover, noko eg gler meg til. Eg og pappa på tur er alltid kjekt. Dessutan får eg ein god del timar saman med han før vi skillast, og før eg sikkert innser at det er langt heim til Innvik og til familien, lengre enn 2 ½ time som eg er vant med, og avstanden er endå lenger til Ålesund der alle mine flotte venna bur. Ganske trist å tenke på eigentlig, men likevel så kjenner eg dinna gleda.
Faktisk så er det litt rart å tenke på. Eg kjenner ingen der nede. Men no i sommar på Oase møtte eg på ein kompis av lillebror min som vi hadde mykje kontakt med når vi var yngre, han skal faktisk bu på same plass som meg. Pluss at eg fekk helse på ei som heitte Kristin som skal være miljøarbeidar eller noko slikt der eg skal bu. Utrulig artig. Inga uro. Berre fred. Fred og glede.