Den mjuke kartoffel

Åhh i dag hadde eg skikkelig lyst på fisk til  middag. Alt var klart til eg kom heim frå jobb. Den lettsalta torsken, purren, ferske gulerøtter og fersk blomkål. mm ditta her skulle bli deilig. Plutselig kom eg på at eg hadde gløymt å kjøpe poteter. Og siden eg sikker hadde gått like langt som eit 10 dagars maraton på jobben i dag, fant eg ut at eg ikkje orka å gå på butikken. Eg begynte å leite i leilighetea, i håp, om at det skulle være nokre vekk gløymte poteter her, og jammen om eg fant det!
Faktisk så trur eg dei var riktig så  vekk gløymte, for dei var nærmast i ein "kokt" tilstand framfor ein "rå" tilstand, dei var nemmelig like mjuke som lambi.
Men eg fekk skrella dei og lagt dei i det kokande vatnet. Etter fisken hadde trekt ferdig i vatnet var det klart for ein middag utan kvit saus (for den vart svidd). Men det eg faktisk hadde eg nok ein gong gløymt at eg har mista smakssansen min, kor eg mista den veit eg ikkje, men det synes som den ligge langt vekke. Eg åt og eg åt, men eg fekk ikkje smakt på fisken.  Kanskje det eigentlig var bra, med tanke på at potetene sikker ikkje smakte godt?