MRF svelå

Ein ting eg kjenner eg blir skikkelig stressa over er faktisk det å være fremst i ferje køen, eller i det heile være ombord på ei ferja om ein har med seg ein bil. Kvifor det spør du sikkert deg sjølv om no, og det skal eg faktisk svare deg på.
Når ein står fremst i ferje køa så er det faktisk du som ledar heile køa ombord på ferja - på ein måte. Opptil fleire gonga har eg komt fremst i ferje køen (fordi eg alltid kjem akkurat forseint til ferja) og har begynt å kjøyre mot ferja for ombordstigning når den siste bilen har kome ut av ferja. Men då har det seg ofte slik at ferja skal ha ei pause før den skal kjøyre vidare, noko som resultera i at ferje-bommen går ned. Og Marita og alle bilane som er bak må til å rygge. Ja, alltid like kjekt.
Når ein er ombord i ferja så er eg alltid nødt til å ha kontroll på kor ferje-betalings-mannen er, dette er for å kunne planlegge kortid eg skal ta ned vinduet, og tilrette legge betalinga på best mogleg måte. Ekstra ille er det når ein får eit slikt kort ein skal levere i retur når ein skal kjøyre ut av ferja, grøss, eg kjøyre alltid så fort når eg kjem ut av ferja for å ha eit lite forsprang, med min kjære 85 modell Sierra, før bakkane begynner. Og det hjelper heller ikkje når bilen er sånn som lika å kvele seg når den går på tomgang, og då må eg sitte å ruse bilen litt. Off alltid nokon som ser på meg, og då greier eg i allefall ikkje å halde gassen stødeig, då blir det meir uregelmessig rusing, noko som ser ut til å irritere dei fleste. Eg gruar meg til laurdag, då skal eg ta ferja over til Sykkylven...