sånn i forbifara

Det svir, det svir skikkelig big time i augene mine! Eg e skikkelig sliten etter ei heilt fantastisk veke i Oslo sammen med familie og masse andre slags familiefolk. No sitte eg inne på rommet aleine, åh ka utrulig godt. Ingen som prata, berre lyden av touch-metoden, som faktisk e ganske irriterande, og litt smootching good music, åhhh hærlig! Faktisk så har eg for først gong i historia (sensasjonelt!!) so har eg ete pannekake til kveldsmat...og melk, i motsetning til den melka eg drakk tidligare i dag var dinna melka her uten klumpa og den var heller ikkje frå ei gammal ku...

Siden eg har vore i hovudstaden i ei veke so er  det jo lagt godt til rette for at dinna jenta her og resten av familien greie å gjere litt rare ting, og det gjorde det jo selvfølgelig...ei lita kjapp oppdatering: eg har sleva på ei madrass medan eg søv, vi gjekk i 30 minutt for å finne Ekeberghallen som vist nok låg 6 minutt frå busstoppen vi gjekk av på, eg sov på rom med 4 stk der i blandt to stk som snorka like høgt som Glittertind, mamma og co var heilt på nære nippet til å komme forseint ombord i flyet...(gate are closing), og eg såg ein person som var så kjent at eg gjekk bort og helste, for så å finne ut at eg aldri har sett personen før - han berre likna på onkelen min- flaut!! Sånn går no dagane