Surprise party

Gunhild fekk kjøyrt meg heim frå Vestnes og virka ganske stressa då ho sat meg av. I bilturen frå Vestnes fant vi ut at vi skulle overnatte ute i det fri, og konstanterte fleire gonga at ho skulle hente meg, og at eg måtte ta med toalettveske og sovepose. Gunhild kom og henta meg og virka iutrulig ivrig med telefonen sin, ho ringte og sendte meldinga i et sett. Ho var heller ikkje så veldig gira på å kjøpe inn frokost og mat til kvelden i det fri. Det var noko som ikkje stemte. Då eg sa at eg hadde gløymt soveposen min heime sa Gunhild at det ikkje gjorde noko, for ho hadde tatt med seg ein ekstra, noko var galt, for til vanlig huskar berre Gunhild å ta med seg bilnøklane. Det var avtalt at vi skulle på Lyspunktet saman med ein liten gjeng, men då ho svingte inn mot Godøye fatta Marita mistanke. Eg tok å ringte til dei vi hadde avtalt å møte på lyspunktet for å prøve å finne ut av kor det var vi skulle, og høyrte på stemmene deira at dei vart litt satt ut av dei lure spørsmåla mine. Hehe. Eg fekk ut av dei lite grann, og nevnte so vidt Alnes. Og jo, det var der vi skulle. Vi kom til verdas koseligaste hus, og der sto Stig, Birgitte og Sandra og mekka i stand middag. Seinare på kvelden kom det fleire folk, åh det var so kjekt! So fekk eg no ei presskanne og ei t utrulig bra bilde i avskjedsgåva. Heilt fantastisk. Ditta her kunne ikkje blitt ein betre kveld folkens – tusen takk for det dokke gjorde for meg og laga i stand!! Eg digga dokke, og kjem til å savne dokke masse masse! Gunhild – takk skal du ha, kjære du!